eldeki yokluğundan değil isteyiş. özenmekten, hayranlıktan, büyük görmelerden, önemli saymalardan... 'olsaydı' düşüncelerinin güzelliğinden.

elde etmeyi istemek değil isteyiş. sadece istemek; almayı düşünmeden, verilmesini beklemeden, var veya yok oluşunu düşünmeden. güzel olan, düşünmesi.

istemek, elde edememenin sonucu. öyle büyük değilim, öyle güzel değilim, öyle önemli değilim. isteğim bana, öyle büyük ki.. öyle güzel, öyle önemli ki..

ve birisi çıkıp sürpriz yapmak için doğum günümü beklemeyi planlıyor, sabredemeyip bir telefon açıyor. heyecanı benden fazla. doğum günüme çok varmış zaten... bu öyle bir şey ki, istemem diyemiyor insan. yıllardır belki de; hayalini kurmuş, gözü dalmış ufuk çizgisine, dalarken düşünmüş, düşündükçe dalmış... sonra durup düşünüyor, demek beni mutlu etmek istiyor, beni neşeli görmek istiyor... anlıyorsun mutluluğunun başkalarına yeteceğini, anlıyorsun ama... neyse diyorsun, bu sevincin bozulmasın. birkaç gün benden mutlusu yok diye bakıyor gözlerin, öyle çıkıyor sesin... alıştıkça varlığa, gözün boş boş dalmaya başlıyor uzaklara. çekiniyorsun bir şey istemekten. istesem diyorsun, kimse bilmeyince de tatlı olmaz ki böyle... kimse "sus artık" diye bakmaz ki gözlerime, heyecanlı heyecanlı anlatırken. istesem, ama anlatmasam kimseye? olmayacak, böyle tatlı olmayacak. ben öyle büyük değilim. ben öyle önemli, öyle güzel değilim. o bana ait gibi duruyorsa da ben ona sahip olacak gibi değilim..