ekvatordaki güneşin ardında kalmak gibiydi kutuplarda gün ışığı görmek. şapkasının siperi yoktu gözlerini koruyacak. sadece soğuk alnını karışlamasın diye çekiyordu o bereyi kaşlarına kadar. sarı rengi unutuyordu gözleri, diğeriyse griye hasret kalmışçasına bakıyordu ışığa. bir gün yolları kesişecekti orta bir noktada, habersizce yaşıyorlar...