değişimsizlik

yine bir nisan ayını bitiriyoruz. zaman hızlandıkça hızlanıyor benim için. hem de böyle her şey tek düze devam ederken. her şeyin yolunda gitmesi de sıkıyor insanı bir yerden sonra. her şeyin berbat bir şekilde düz gitmesi... değişikliklere ihtiyacım var. bir o kadar da herhangi bir değişikliği kaldıramayacağım düşüncesine sahibim. kendimle çok fazla çelişiyorum bu aralar. sonuncunda da yine bir şeyin değiştiği yok, çelişmeye devam ediyorum. dünyadan kopmuş durumdayım mesela şu an. evin içinde bile odamda kalmayı tercih eder bir durumdayım. gereksiz gördüğüm akışları görmemek adına belki bu davranışım ama böyle de hiç iyi olmadığını belirtmek isterim. bir süre sonra sesim bile titrek bir şekilde çıkıyor ilk cümlelerimde. güvensizlik getiriyor bu da kendi kendime. saçma mı konuşuyorum, saçma mı düşünüyorum diye kendimi irdeliyorum sonra. kurtulmam gereken durumlar arasında her ikisi de. çelişkiye düşecek kadar kendimle oynamamalıyım. hem de çevrede olup bitenleri "gereksiz" görüp kendi halime bırakmamalıyım kendimi. koca bir boşluğu doldurmak zaman alacaktır elbette, biliyorum. ama bilmediğim bir şey var, ben böyle iyi miyim? sadece boşluğu doldurmuş olmayı düşünüp durmakla bir yere gelemeyeceğimi ben de biliyorum herkes kadar. ancak uygulama adına neden bir eylem yapmadığımı kendim de merak ediyorum. acaba gerçekten ben böyle iyi miyim? çabalamadan elde etme isteğimden de kaynaklanıyor olabilir. bunun da kendim için belli bir sebebi var, maymun iştahlılık. o çabayı harcayarak, elde etme durumuna gelene kadar harcayacağım zamanda o istekten soğumuş olmayı anımsamak... peki şimdi yaptığım bir işe yarıyor mu? hayır. onun da farkındayım. isteksizliğime sebep olan nedir, bilmiyorum. farklı olma düşüncesi diyeceğim o zaman da "neden bir yerden başlamıyorsun madem?" diyeceksiniz. işte bilmediğim yer burası. kararsızım da. ne yapmak istediğimi ve nerede olmak istediğimi bilmiyorum. bu kavrama da fazla yükleniyorum belki. güzel bir şeyi illa beklemekle hata yapıyor olabilirim. belki ömrümün sonuna kadar o "güzel" işi bulamayacağımdır. bulmaya odaklandığım için bu duruma gelmiş olabilirim. konu "ben" olunca çözüm bulamıyorum nedense. hala aynı şekilde devam edeceğimi de bile bile bu kadar düşünceye dalmak da saçma geliyor aslına bakarsan. "hiçbir şey olmaması, kötü bir şey olmasından iyidir." diyemiyorum artık. değil çünkü, değil. daha fazla kararsızlığı ortaya çıkarıyor ve değiştirdiği bir şey de olmuyor. kötü de olsa, insanın değişime olan ihtiyacı sürekli bir şey...